وحید جلیلی صلی الله علیه را از حدود سال 1384 که به‌تدریج توفیق یافتم به‌قدر بضاعت ناچیز خودم کتبی و شفاهی خوشه‌چین معرفت ناب انقلابی و اسلامی‌اش باشم همواره بیشتر از خودم دوست داشته و از صمیم قلب دوست می‌دارمش. امروز (شنبه، 10 تیر 1396) مطلبی از ایشان خواندم، مناسب دیدم بازنشر شود و نصب‌العین این روزهایم باشد.
یادداشتی در جواب یک یادنداشت!
آقای عباس عبدی یادداشتی علیه شعر خوانی میثم مطیعی در عید فطر منتشر کرده است؛ یادداشت کوتاهی که به سیاهه‌ای بلند از اغلاط حقوقی، ادبی، تاریخی، دینی و . انجامیده و می‌توان آن را به‌علت غفلت‌ها و فراموشی‌های بسیار؛ یادنداشت! نامید.
عبدی نه فقط شرایط و حواشی (که فیه تأمل)؛ بلکه اصل ورود هنرمندان انقلاب به ت را آماج و باطن جنجال‌ها را آشکار کرده و از هرآنچه که به دستش رسیده (از خاطره شخصی و فکت تاریخی و حدیث نبوی و تمسخر ی و .) برای وارد نشدن هنر انقلاب به منطقه ممنوعه مایه گذاشته است.
نوشته او به‌نوعی، ویترینی است از آنچه در ذهن و دل انقلابیون پشیمان و رعایای تازه‌کدخدای جهان می‌گذرد.
*******
عبدی پرده از یک راز بزرگ در دهه شصت برداشته است. آنجا که، علت پرجمعیت بودن نمازهای جمعه اوایل دهه شصت را توضیح می‌دهد: در آن سال‌ها مردم به صف نماز جمعه می‌پیوستند چون خطبه‌های جمعه در آن‌زمان فراجناحی بود» و تأکید می‌کند: کسانی که بالای 50 سال داشته باشند یادشان می‌آید» !
اما آنها که هنوز 50 سال ندارند هم یادشان می‌آید که پررین و پرجمعیت‌ترین نمازهای جمعه؛ وقتی شکل می‌گرفت که امام جمعه، رئیس‌جمهور یازده میلیونی را نقد می‌کرد. این شما و این دفتر خاطرات مرحوم آقای هاشمی:
15 خرداد 1360- ظهر همراه عفت به نماز جمعه رفتیم. برای پانزده خرداد جمعیت عظیم و غیر قابل انتظاری جمع شده بودند. ضد انقلاب از این جمعیت‌ها ناراحت و مأیوس میشود.»
22 خرداد 1360- فاطی و سعید عصری برگشتند و از کثرت جمعیت نماز جمعه امروز می‌گویند مردم شعار علیه آقای بنی‌صدر می‌دادند.»
29 خرداد 1360- ظهر به نماز جمعه دانشگاه رفتم آقای ای در توضیح جرایم و اشتباهات آقای بنی‌صدر بیانات خوبی داشتند.»
5 تیر 1360- ظهر در نماز جمعه شرکت کردم. احساسات مردم خیلی خوب بود و به‌طور اغراق‌آمیز از من ستایش شد از این ستایش‌ها خوشم نمی‌آید. سخنرانی مفصلی در ماهیت اختلافات‌مان با آقای بنی‌صدر کردم و افشاگری‌هایی نمودم فکر کنم روشنگر و مفید باشد.»
12 تیر 1360- خطبه‌ها را خواندم. جمعیت به‌خاطر مسائل جاری خیلی زیاد بود و من تحلیلی از درگیری‌های داخلی و بر اساس درگیری ایمان با کفر و نفاق دادم.» (مأخذ: کتاب خاطرات آقای هاشمی رفسنجانی، 1360)
****
بماند که سال‌ها بعد در نماز جمعه به‌جای تحلیل از درگیری‌های داخلی بر اساس درگیری ایمان با نفاق»؛ در خطبه‌ها به مانور تجمل» و در شعارها به روز جهانی پست مبارک است به رهبر» رسیدیم!- این را زیر پنجاه ساله‌ها به یاد می‌آورند اگر بالای پنجاهی‌ها به یادنداشت‌ه باشند.
*****
اتفاقاً نمازجمعه از روزی که خنثی و سیب‌زمینی و به‌قول آقای عبدی فراجناحی» شد از رونق افتاد. نماز جمعه هر جا که به‌جای رسانه انقلاب بودن به رسانه محافظه‌کاران مصلحت‌اندیش بی‌درد تبدیل شد خلوت شد .
آقای عبدی طوری نماز جمعه دهه شصت را و صفوفِ تا جلوی سینما فلسطینش را توصیف می‌کند که انگار نصف جمعیت تهران قنوت بعد از رکوع می‌خوانده‌اند. نمازجمعه در شلوغ‌ترین روزهایش هم نه رسانه فراجناحی که رسانه حزب‌الهی بوده است و اگر خلوت شده به‌خاطر موفقیتِ آمدنیوز ها و بی‌بی‌سی ها و دیگر غوغا سالاران سکولار است که توانسته‌اند ترمز آقای تقوی را بکشند و به دره محافظه‌کاری تبعیدش کنند و نماز عبادی - ی را (با تک و توک استثناهایی) به خطابه کشیش‌های بی‌آزار حواس‌جمعِ آسّه برو آسّه بیا شبیه کنند.
نماز جمعه شلوغ، که آقای عبدی جیزّکِ دهه شصتش را به ما می‌دهد، نماز جمعه گاز است و نه ترمز!
نماز جمعه پیشقراول و پیشرو است؛ نه پاستوریزه و سکولاریزه .
نماز جمعه امروز از خیلی جهات شبیه صدا و سیما (دیگر رسانه خنثی شده نظام) است: خواجه‌ای در بند نقش ایوان!
نه تخمی دارد که در مزرعه انقلابی‌گری بکارد و نه سایه‌ای برای هیچ قوه مجریه و قضائیه و مقننه‌ای که رصدی بکند، فریادی برآرد، تذکری بدهد و .
اگر رهبری آبرویش را به مسلخ کدخدا پرستان نمی‌آورد، کدام نماز جمعه‌ای (و صدا و سیمایی) را زهره آن بود که نام مقدس»! بیست‌سی را بر زبان جاری کند؟!
نمازهای جمعه سال‌هاست که سرگرم ده 2030»اند که بزنند یا نزنند، بگویند یا نگویند، امر به معروف بکنند یا نکنند و دست آخر هم به دستمال آبی بردار- پر از گلابی بردار» می‌رسند .
بر گرده منصور نظری تازیانه بکوبند، کارگران آق‌دره شلاق بخورند، کولبرها را با تیر بزنند، نمازهای جمعه؛ دوباره و هزارباره؛ ده 20 سی 40» شان به دستمال آبی و باغ گلابی می‌رسد.
بشنوید خطبه‌های همین جمعه را در تعظیم و تجلیل از قوه بی‌عیب و نقص قضائیه در هفته بزرگداشت!
بسیاری از ائمه جمعه، سال‌هاست که برجامشان را امضا کرده‌اند و باغ گلابی‌شان را از آبروی انقلاب و شهدای محراب سیراب کرده‌اند.
از آبروی شهید محرابی که گفت: اخذ الله علی العلماء ان لا یقاروا علی کظة ظالم و لا سغب مظلوم.
از آبروی شهید محرابی که گفت: دَعَاکَ إِلَى مَأْدُبَةٍ فَاءَسْرَعْتَ إِلَیْهَا، تُسْتَطَابُ لَکَ الْاءَلْوَانُ، وَ تُنْقَلُ عَلیْکَ الْجِفَانُ، وَ مَا ظَنَنْتُ اءَنَّکَ تُجِیبُ إِلَى طَعَامِ قَوْمٍ عَائِلُهُمْ مَجْفُوُّ، وَ غَنِیُّهُمْ مَدْعُوُّ
دغدغه بسیاری از آنها پر بودن صف اول است. و پُر شدن صف اول همانا و پَر پَر شدن صف‌های دیگر همانا! چه شبیه شده است برخی نمازهای جمعه به همان سفره ابن‌حنیف: عَائِلُهُمْ مَجْفُوُّ، وَ غَنِیُّهُمْ مَدْعُوُّ
صف‌های اول؛ سال‌هاست که خالی از عمّارها و تمّارها و مزین است و مفتخر به اشعری‌ها و اشعث‌ها!
صف‌های اول سال‌هاست که فاصله انداخته‌اند بین آخر مجلسی‌ها (که فرشتگان، شهدا را از میانشان می‌چینند) و امام‌ها.
سال‌هاست اگر نماز جمعه می‌رویم به شوق چهار راه لشگر است و نه امرای عسگر و کشور.
تمّارها؛ به اشاره مولایشان، طَبَق خرما را هم اجازه ندارند طبقاتی کنند چه رسد، صفوف مؤمنان را.
تفرقه نه از فریاد حیات‌بخش تمّار که از سکوت مرگ‌بار صف اول آغاز میشود که گاه نزدیک‌ترین هایند به امام در ظاهر و دورترین در باطن!
صف اولی که خودش مظهر اختلاف» طبقاتی است با چه رویی می‌خواهد تفرقه» را محکوم کند؟!
و بنیان مرصوص را، همین جماعت یقولون ما لا یفعلون می‌دَرَند و پاره‌پاره می‌کنند به گواهی سوره صف.
*******
جناب عبدی به تبع پیرمرادش که گفت: آب خوردن شما به اراده کدخدای ما وابسته است»؛ قسم یاد می‌کند که: برجام اگر نبود برق هم نبود! و بلندگو هم نبود و مخاطب هم نبود و .»
غافل از آن که برقِ خمّاران را منتی بر رعدِ تمّاران نیست .
مگر صدای دعبل و فرزدق و کمیت و حسان و سید حمیری را برق کدخدای شما به امت ما رساند؟
قَسَم این حضرت عباس را عبدی از عباد شیطان بزرگ، باور شاید کند، ولی ملتی را که نور؛ از خون روشن دارد به برقِ غرب ریشخند کردن، نه از وقاحت که از حماقت است.
برق غرب مگر در چشم‌های خُمار بقراتِ ضرع فَیحلب»ی جرقه زند که نُه من شیرشان نصیب ترامپ و بی‌بی‌سی و سنا و جان کری شد و طعنه‌ها و ترهاتشان نثار رهبری!
****
عباس آقا البته به استهزاء بسنده نکرده؛ وافتخار! برجام را نه به دوستان باهوش خود که به نظام نسبت داده است .
ادعا این است: برجام تصمیم علی است. آری! همانگونه که حَکمیت.
و برجامیان نماینده علی‌اند همانگونه که ابوموسی اشعری.
(ببخشید از این تشبیه تاریخی! حتما از تشبیه مداح اهل بیت (علیهم‌السلام) به کنیز معدوم عبدالله بن‌خطل در فتح مکه بیراه‌تر نیست)
خیانت کدخدای باهوش و مؤدبشان؛ آن‌سان رسواست که نه پشت دیوار بلند پیاده‌روها! پنهانش توانند کرد، نه در جیغ بنفش کنسرت‌ها (ترفندهای هنری – ی مشروع و محترم!) به فراموشی‌اش توانند سپرد؛ پس بانگ برداشته‌اند که حاجی انت شریک»! حاجی انت شریک»! و این هنوز از نتایج سحر است. دیر نیست که در یابند برجامیان شب شراب نیارزد به بامداد خمار»
*****
اگرچه در این یادداشت کوتاه، جناب عبدی؛ شاهکارهای زیادی در منطق و تحلیل و ادب به‌جا گذاشته اما الحق و الانصاف تفسیر ایشان از فتح مکه و سیره حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم، مرزهای فهم را جابه‌جا کرده و فصلی نو در فقه و اصول و حقوق گشوده است .
بخوانیم جملات گهربار! استاد را:
هیچ چیز بدتر از ترفندهای هنری از جمله تمسک به شعر و شاعری برای موضوعات ی نیست.»
دوباره جمله استاد! را بخوانید:
هیچ چیز بدتر از ترفندهای هنری از جمله تمسک به شعر و شاعری برای موضوعات ی نیست.»
و بعد اظهار نظر هم‌ایشان را (چند سال پیش) راجع به فیلم ضدایرانی آرگو ملاحظه کنید:
دوستانی که پس از اعلام اسکار بهترین فیلم، مصاحبه‌های احساسی انجام دادند، بهتر است بگویند که چرا به آرگو اسکار ندهند؟ این فیلم» است و تاریخ» نیست و از قدیم هم گفته‌ایم که فلان موضوع، فقط یک فیلم» بوده است… باید به انتخاب آنها احترام بگذاریم و عصبانی نشویم.»
هر چه آن خسرو کند شیرین بود!
اگر غربی‌ها یا غرب‌زده‌ها در ت از ترفندهای هنری استفاده کنند» باید به آنها احترام بگذاریم و اگر فرزندان انقلاب خیانت آنها و نقض روح و متن برجام را به زبان هنر نقد کنند هیچ چیز بدتر از ترفندهای هنری برای موضوعات ی نیست»!!
و در ادامه:
نقد و هجو ی در قالب شعرخوانی و هنر یکی از بدترین رفتارهایی است که متاسفانه نباید اجازه داد که باب شود»
به فحاشی سینماگران آمریکایی علیه ایرانی‌ها باید احترام گذاشت و از این سو پاسخگویی هنرمند ایرانی را باید بدترین رفتار! نامید و جلو باب شدنش را گرفت!
جالب تر از همه این که مجتهد جامع الشرایط ما ، فتح مکه را بر این فتوای خود شاهد می گیرد و می گوید :
پس از فتح مکه، حضرت رسول همه را بخشید. هر کس که حتی به خانه ابوسفیان وارد می‌شد در امان بود. اجازه نداد فتح مکه روز انتقام شود، آن را به روز رحمت و گذشت تبدیل کرد ولی چند مورد اندک استثنا شدند و بخشش شامل آنان نشد، از جمله کسانی که از طریق شعر پیامبر (ص) و اسلام را هجو می‌کردند، حتی اگر این افراد زن بودند نیز مشمول بخشش نشدند»
اینکه نویسنده روشنفکرما؛ دکتر برهان الاتقیاء خبرگان ادوار، حضرت علامه آیت‌الله العظمی مصباح یزدی صلی الله علیه
,جمعه , و ,نماز ,آقای ,هم ,نماز جمعه , ,را به ,است و ,ترفندهای هنری ,برای موضوعات ی ,اساس درگیری ایمان
درباره این سایت